woensdag 6 juli 2011

Tussenstand

Volgende week is het een jaar geleden dat ik mijn eerste chemo's kreeg. Die waren toen bedoeld om mijn stamcellen in mijn bloedbaan te krijgen, als voorbereiding op de stamceltransplantatie die ik in september 2010 heb ondergaan. Die therapie heeft vooralsnog goed gewerkt: ik zit nu in een periode waarin ik regelmatig gecontroleerd wordt maar waarin geen behandelingen plaatsvinden. Alleen eens per 6 weken een APD, om mijn botopbouw te stimuleren. De uitslagen die ik vandaag kreeg laat een stijging van de waarde van de paraproteïnen zien naar 9,5 (vorige waarde 8,8). Dit is de uitslag van de eerste meting na het stoppen met thalidomide. De β2-microglobuline is gezakt naar 1,4.

De hematoloog die we vandaag spraken gaf aan dat er op dit moment geen aanleiding is om vooruit te kijken naar een volgende behandeling. Dat zal in de toekomst wel veranderen, maar wanneer is niet te voorspellen. Het zou over 3 maanden zover kunnen zijn, maar ook pas over een paar jaar. Voorzover er iets over te zeggen is, zal zo'n behandeling bestaan uit een allogene stamceltransplantatie, voorafgegaan door een kuur met medicijnen. En dat zullen dan modernere medicijnen zijn dan de thalidomide die ik eerder gehad heb.

Het leven is - buiten patiënt zijn - gelukkig allemaal weer vrij normaal. Ik ben gewoon aan het werk, zit veel op de racefiets en heb daardoor intussen een prima conditie. Nog wel tweemaal per week fysiotherapie, om mijn rug te versterken. Vorige maand fijn met familie en vrienden mijn 50-ste verjaardag gevierd.

Binnenkort gaan we lekker op vakantie, ouderwets kamperen in Frankrijk. De kinderen gaan niet mee, de racefietsen wel. Gewoon lekker richting de zon, niets van tevoren vastleggen en maar zien waar we onderweg zin in hebben.